Blog - z cyklu bolączki twórczości

Mogę tę notkę zaliczyć do działu o "twórczości". Czy też raczej "tffurczości". Mianowicie, jak już każdy zauważył - idą święta. Ja to dostrzegłam jakiś tydzień temu. I się zaczęło. Postanowiłam swą ogromną miłość do bliźnich mych wyrazić w handmejdowych prezentach. Nie tracąc czasu ruszyłam wraz z niosącym mnie tłumem do Empiku by nabyć parę dziwnych rzeczy typu filc, pisaki, karton itp. Stojąc w kolejce miałam okazję uważnie przyjrzeć się półkom z napisem "top ten". Żałuję, że to zrobiłam. Na owych dziesięć pozycji cztery czołowe zajmowała saga "Zmierzchu". Kolejnych pięć inne książki o wam...

Nie ma to jak sobie zakładać. Że się będzie więcej pisało. Że się będzie pisało w ogóle. Że do tego i tego tamtego miesiąca napiszę recenzję, którą wyślę gdzieś tam. Pudło. Terminy są złe. Szczególnie, jeśli to ja sama je sobie ustalam. Najczęściej nic z tego nie wychodzi. Wyszukuję sobie wtedy problemy, mające rzekomo przeszkodzić mi w pracy twórczej. Bo nie mam czasu. Bo jestem zmęczona. Bo tu mi coś strzyka, a tu mnie łamie. No i w końcu: Bo ten komputer ma jakąś dziwną klawiaturę. Ale jak ktoś całe swoje młode życie przesiedział przed zwykłym PC o nieludzko hałasujące klawiaturze, to po...

Chcieć to móc, wie o tym każdy. Jednak w walce z pustą kartką i chęcią wzięcia udziału w konkursie, którego szczegółowych wytycznych się nie zna same chęci nie wystarczą. Nie jestem zadowolona z tego co spłodziłam, mimo że rodziło się w bólach przez dwie godziny. Czyżby depresja poporodowa związana z wydaniem na świa kolejnego średniego tekstu, który już w momeńcie tworzenia był skazany na zaszufladkowanie z fiszką "Raczej do niczeg", którego nie chce się nawet przeczytać w celu poprawienia? Chcieć to móc. Chcę chcieć.